
Your Voice: passie, strijd en leeuwenmoed, vooral op de tribunes
Wat een tijden hebben we als supporters gekend de afgelopen jaren. Een bekerfinale, Europees voetbal, het kon niet op. Niet op het veld en niet op de tribune. Want ook de saamhorigheid onder supporters werd groter en groter en dat had een positief effect op de sfeer. Helaas gooide corona roet in het eten en konden we heel lang niet genieten van een bezoek aan het Koning Willem II Stadion.
Maar eindelijk. Eindelijk mogen we weer naar het stadion. Van tevoren een pilsje in de kroeg, lekker ouwehoeren met je voetbalmaten en bij het stadion een groots weerzien aan bekenden en minder bekenden.
Sportief is het momenteel kommer en kwel. Er is veel kritiek op de spelers, staf en het technische beleid van de heren op het pluche. En terecht! Maar ik merk ook een soort gelatenheid onder een hoop supporters. De komende wedstrijden lijken een stuk minder te leven en dat lijkt me niet de bedoeling.
Want als we ergens geen zin in moeten hebben, is om met een biertje in de hand gelaten te wachten tot we verliezen. Want degene die het beleid bepalen, degene die de opstellingen maken en ook degene op het veld met ons shirt aan: zij zijn over tien jaar weg. En wij: we staan er dan nog steeds. Waar we ook spelen. Met trots.
Die trots voor onze club, in goede en slechte tijden. Die moeten we uitstralen. Ook komende wedstrijden. Te beginnen tegen Ajax. Ja de kans is groot dat we verliezen, de kans is ook aanwezig dat dit met redelijk wat doelpunten verschil is en de kans is ook aanwezig dat we ons kapot gaan ergeren aan persoonlijke fouten op het veld. Maar opgeven voordat we zijn begonnen? Nooit!
Geniet daarom weer van een wedstrijd Willem II. Steun het rood-wit-blauw. De hele wedstrijd. Bij 1-0 of 0-5. Laat je trots zien op onze club. En mocht het dan toch misgaan? Dan hoop ik op een sfeer zoals tijdens de uitwedstrijd tegen PSV jaren terug. We verloren kansloos van de Eindhovenaren. Maar op de tribune waren wij de baas. Bij tegengoals ebde het volume in het uitvak niet weg, maar gaven we gas bij. Op zulke momenten maakt het niet uit wat de tussenstand of eindstand is: juist dan laat je de onvoorwaardelijke liefde voor de club zien.
Zullen we dus met elkaar afspreken dat we de passie, strijd en leeuwenmoed die we van onze spelers verwachten, ook op de tribune laten zien? Dat iedereen die het stadion binnenkomt achteraf tegen zichzelf kan zeggen: ik heb er in ieder geval alles aan gedaan om de ploeg te ondersteunen? Dat wij onze koppen niet laten zakken bij tegenslag, maar juist gas bij geven? Dat we ons gaan richten op zaken waar we wel invloed op hebben? De sfeer bijvoorbeeld!
Dan denk ik dat we nog hele mooie middagen en avonden bij Willem II gaan beleven. Van de KingSide tot vak E, van de Goolse Zijde tot vak P en van het kidsvak tot de hoofdtribune: laten we massaal achter Willem II gaan staan!
In voor en tegenspoed!