Your Voice: De magie van de Korvelseweg

Het is vrijdagmiddag, de dag na de bekertriller tegen Roda JC. Ik ben vanwege een aanstaande verhuizing mijn zolder aan het opruimen. Ik vind een aantal vergeelde krantenknipsels over mijn ‘voetbalcarriere’ , leuke foto’s van de beginperiode van de stichting Kingzine, en ik trek ook de boeken van mede-supporter Joris van de Wier uit de kast.

Joris heeft een aantal fantastische boeken over zijn bezoeken en reizen aan wedstrijden in Engeland en Schotland geschreven. Met name het boek Terraces en Floodlights is een must read voor elke voetbalsupporter die van het pure voetbal houd. Joris beschrijft op pure wijze zijn ervaringen en gevoel bij bezoeken van wedstrijden van met name clubs die in de lagere regionen van het Engelse profvoetbal spelen.

Heb het boek een aantal keer gelezen en vaak moet ik terugdenken aan passages uit het boek. Herken veel van het gevoel als ik vanuit de binnenstad over de Korvelseweg naar het Koning Willem II stadion fiets.

De Korvelseweg is zo’n straat die ook in Engeland zou kunnen liggen en waarover je naar een van de mooie stadions zou kunnen lopen. Dat gevoel heb ik ook als daar fiets.

Vanaf de hoek van wijlen Kijkshop voel je langzaam de wedstrijdspanning toenemen. Je ziet steeds meer Willem II supporters lopen of fietsen. Allemaal al druk pratend over de afgelopen week of over de wedstrijd. Nu is de Korvelseweg niet de mooiste straat van Tilburg maar het is de afgelopen jaren wel een aantal pareltjes rijker geworden. Zo zie je bij cafetaria de Engel, hotdogbar Dwars, Cafe Berlijn of Bosporus overal Willem II supporters toeleven naar de wedstrijd.

Hoe verder je de Korvelseweg op komt hoe drukker het word. Een klein beetje Engeland in Tilburg. Zeker als je vanaf het Korvelplein boven de kerktoren van de Korvelse kerk de stadionmasten met verlichting (floodlights) ziet schijnen en dan weet je dat we weer een mooie avond gaat beleven. Op dat soort momenten kan ik intens genieten van het Willem II supporter zijn. En voelt het zien van de stadionverlichting als magisch licht boven donker Tilburg.

Dan realiseer ik me ook weer hoe blij ik ben dat ons mooie sfeervolle stadion niet ergens afgelegen op een industrieterrein ligt maar midden in de bewoonde wereld.  Alleen jammer dat we onder de rook van het stadion geen eigen supporterspub meer hebben waar alle supporters van alle soorten en maten samen komen zoals dat vroeger bij het Laar was. Heb de hoop dat dit gemis ooit weer goed word ingevuld. Bij een voetbalstadion hoort een goed supporterscafe te liggen.

En dan na de wedstrijd, en na het gebruikelijke afzakkertje in den Beitel, fiets ik weer terug over de Korvelseweg. Meestal lijkt die weg dan veel langer dan op de heenweg. Bij winst vol blijdschap fietsend, bij verlies zwaar teleurgesteld maar ook vol hoop en weer uitkijkend naar mijn volgende fietstochtje over de magische Korvelseweg met die mooie verlichting in de verte. Deze kleine ‘grote’ gevoelens maken het leven van een Willem II supporter mooi en bijzonder!

John Nr 1.