Willem II en Heerenveen houden elkaar in evenwicht 2-2

Willem II heeft vanavond in een slechte wedstrijd gelijkgespeeld tegen Heerenveen. Een uitslag waarbij beide elftallen niks mee opschieten. Voor rust was Willem II iets beter en kwam via Zivkovic op voorsprong. Na rust waren de Friezen agressiever en Willem II kwam met moeite aan aanvallen toe. Veerman maakt in de 51ste minuut gelijk. Met inbrengen van Nemec kreeg Willem II meer kracht in de luchtduels. Andersen kon daarvan profiteren en bracht fraai de 2-1 op het scorebord. Niet veel later kwam Heerenveen via Slagveer langszij. Vlak voor tijd miste Styn Wuytens nog een penalty. Matig en povere uitvoering, vooral slordig in de passing en omschakeling!

(verslag: willem-ii.nl)
Terechte puntendeling na spektakelstuk

In een zeer vermakelijke wedstrijd hebben Willem II en Heerenveen broederlijk de punten gedeeld. Willem II kwam in eigen huis tot twee keer toe op voorsprong, maar een veerkrachtig Heerenveen neutraliseerde de fraaie treffers van Zivkovic en Andersen: 2-2. Het publiek was de grote winnaar in Tilburg.

Het was een indrukwekkend eerbetoon in de 14e minuut van de wedstrijd. Een minuut lang applaudisseerde het publiek voor de ernstig zieke Johan Cruijff. Willem II – Heerenveen was op dat moment nog in evenwicht. Na een vrolijk vorig seizoen hebben beide ploegen moeite om hun draai te vinden. Vooral het gemis van scorend vermogen is daar debet aan. Na De Graafschap behoren Willem II en Heerenveen tot de minst trefzekere ploegen in de Eredivisie. Het gemis van gerenommeerde scherpschutters als Armenteros en Uth laat zich danig voelen. De moeizame competitiestart liet vooral in Heerenveen diepe sporen na. Na de zware thuisnederlaag tegen Feyenoord stapte trainer Dwight Lodeweges op. Oudgediende Foppe de Haan moet de boel weer op de rails zien te krijgen. Bij zijn eerste wedstrijd als interim-trainer zette hij meteen het mes in het elftal. De Haan voerde vijf wijzigingen door ten opzichte van de basiself die door Feyenoord van de mat werd gespeeld. “Rigoureus, maar nodig”, aldus De Haan. Hij posteerde Van den Berg en Otigba centraal achterin. Verdediger St. Juste schoof door naar het middenveld en linksback Cavlan nam de positie van Bijker over. Op het middenveld kreeg de jonge Noor Thorsby een kans. Met de renovatie van zijn elftal probeerde De Haan voor nieuwe impulsen te zorgen. Het voert wat ver om van een Foppe-effect te spreken, maar feit was wel dat er een strijdbaar Heerenveen aan de aftrap verscheen. De Friezen waren duidelijk niet naar Tilburg gekomen om zich in te graven.

Jurgen Streppel had in zijn elftal plaats ingeruimd voor Erik Falkenburg en Richairo Zivkovic. Daarmee probeerde hij af te rekenen met de doelpuntendroogte die zijn ploeg dit seizoen teistert. Al in de openingsfase werd Zivkovic door Andersen diep gestuurd. De rechtsbuiten kreeg de bal niet goed mee, waardoor Mulder redding kon brengen. De doelman van Heerenveen moest vaker aan de bak, want Willem II probeerde telkens de ruimte achter de laatste linie te benutten. Een tactische vondst van Streppel die in de gaten had dat Joey van den Berg achterin wat onwennig acteerde. De grootste kans was echter voor de gasten. Bij een snelle omschakeling liet Veerman de bal lopen voor Slagveer die alleen voor de keeper verscheen. Hij speelde de bal te ver voor zich uit, waardoor Lamprou redding kon brengen.

Het was duidelijk dat er spanning op de wedstrijd zat, want aan beide kanten ging het nodige mis. Waar het veldspel van Willem II in eerdere wedstrijden nog heel behoorlijk oogde, had de thuisclub nu moeite om de bal in de ploeg te houden. Balverlies op eigen helft leidde enkele gevaarlijke tegenstoten in. Heerenveen was halverwege de eerste helft de bovenliggende partij. Thern had de openingstreffer op zijn schoen, maar de Zweed stuitte op Lamprou. Als donderslag bij heldere hemel was het aan de andere kant wel raak. Zivkovic promoveerde een steekpass van Ojo in een keer tot een doelpunt. Met een technisch hoogstandje caramboleerde hij de bal uit de lucht langs Mulder. Het was het eerste competitiedoelpunt van de Ajax-huurling in Tilburgse dienst. De openingstreffer werkte geenszins bevrijdend. Heerenveen kreeg verschillende kansen op de gelijkmaker, maar Willem II bleef moeizaam overeind. Wel betekende een blessure van Robbie Haemhouts een flinke streep door de rekening.

Na rust was het snel gedaan met de voorsprong. Een waarschuwingsschot van Larsson werd nog gekeerd door Lamprou, maar even later bediende hij spits Veerman op maat: 1-1. Larsson was veruit de gevaarlijkste man bij Heerenveen. Frank van der Struijk had zijn handen vol aan de Zweed. Ook Luciano Slagveer had het aan de rechterkant op zijn heupen, waardoor Willem II steeds beducht moest zijn voor de snelle tegenstoten van Heerenveen. Na de gelijkmaker ontspon zich een open wedstrijd met kansen over en weer. Willem II ging op zoek naar de drie punten, terwijl Heerenveen aanvoelde dat er misschien wel wat te halen viel in het Koning Willem II stadion. Het was uiteindelijk invaller Adam Nemec die aan de basis stond van de tweede Tilburgse treffer. De Slowaak maakte oorlog in de zestien, waarna de bal voor de voeten viel van Lucas Andersen die fraai afrondde. Ook deze voorsprong was aan Willem II niet besteed. Net als bij de eerste tegentreffer ging er matig verdedigen aan vooraf. Marzo zette voor, Slagveer kon vrij intikken.

“Met een punt zijn we al blij, maar we gaan natuurlijk om te winnen”, had Foppe de Haan vooraf gezegd. Bijna ging Heerenveen inderdaad met de volle winst aan de haal. Na de 2-2 was Willem II de draad volledig kwijt. Heerenveen stapelde kans op kans, maar de thuisclub bleef met meer geluk dan wijsheid overeind. Sterker nog: de Tilburgers kregen de ultieme kans om de wedstrijd te beslissen. Kostas Lamprou haalde de angel uit weer een gevaarlijke Heerenveen-aanval, waarna de bal op de rand van de zestien voor de voeten viel van Robert Braber. De invaller werd in de rug gelopen door Cavlan: penalty. Stijn Wuytens nam zijn verantwoordelijkheid, maar tot ontzetting van alles en iedereen die Willem II een warm hart toedraagt eindigde zijn inzet op de paal. Zo waren de druiven zuur voor de thuisclub, maar gezien het spelbeeld was een zege ook niet verdiend geweest. Uiteindelijk was de neutrale voetballiefhebber de grote winnaar na het spektakelstuk in Tilburg. [AP]