Ozbiliz: ‘Komende weken moet het beter’

Supporters die afgelopen zaterdag na de 0-2 van Excelsior vroegtijdig huiswaarts keerden, hebben zichzelf tekort gedaan. Voor de zoveelste keer leek Willem II zich stuk te bijten op angstgegner Excelsior. Tot de 86e minuut, toen Fran Sol met een frommeldoelpunt weer hoop bracht in de Tilburgse gelederen. Daar ging een actie van Aras Özbiliz aan vooraf. Zijn schot werd niet goed verwerkt door de Rotterdamse doelman Stevens, waarna Sol de bevrijdende aansluitingstreffer binnen kon tikken. Het startsein voor een stormloop die uiteindelijk resulteerde in de gelijkmaker van Kristófer Kristinsson: 2-2.  

Mochten we hem eigenlijk wel feliciteren met het gelijkspel? ‘Feliciteren hoeft niet echt’, aarzelde Aras na afloop. ‘Maar als we vijf minuten voor tijd nog met 0-2 achter staan, mogen we wel blij zijn met dit punt. Liever dan nul punten. Aan de andere kant zijn dit wel potjes die we thuis gewoon moeten winnen. Een avond met twee gevoelens.’ Dat was ook in de kleedkamer te merken. ‘Ook daar heerst een dubbel gevoel. We zijn blij met de 2-2, maar er waren ook fouten in ons spel die we recht moeten zetten voor de volgende keer.’

Tekst gaat verder onder foto

Fotografie: Geert van Erven

Vechtlust
Het was een traditionele Willem II – Excelsior: de Tilburgers domineerden, de Kralingers sloegen toe. Ondanks een paar mooie technische acties op de flanken kon ook Özbiliz daar lange tijd geen verandering in brengen. ‘Na de 0-1 maakten we het ons zelf alleen maar moeilijker’, blikte hij terug. ‘Doordat we daarna meer risico namen viel ook nog de 0-2. Gelukkig hebben we vechtlust getoond en er alsnog een puntje uit gesleept.’

Wissel
In de tweede helft wisselde Özbiliz van kant met Donis Avdijaj. ‘We wilden wat opportunistischer spelen. Met een linksbeen op links en een rechtsbeen op rechts is het makkelijker voorzetten.’ Vanaf zijn linkerkant kwam ook de aansluitingstreffer tot stand: ‘na een mooie een-twee met Vurnon (Anita, red.) schoot ik uit de draai. Maar uiteindelijk wel met rechts, ondanks die wisseling van flanken’, lachte Özbiliz.

Pittige week
De Armeens international speelde de volle 90 minuten. Met twee interlands in de benen van een paar dagen eerder. ‘Ik raak steeds fitter’, beaamde Özbiliz. ‘Deze wedstrijd was ook weer wat makkelijker vol te maken. Terwijl ik met Armenië tegen Liechtenstein 85 minuten heb gespeeld en kort daarna tegen Macedonië 25 minuten. Tel daar het reizen en trainen bij op en het is best een pittige week geweest. Ik ben blij dat ik het hele duel heb kunnen spelen.’