Nog 5 dagen; van bioscooppubliek tot volksclub
Voorafgaand aan de competitiewedstrijd Willem II – AZ van 24 februari verscheen op het twitter account van Willem II de samenvatting van deze wedstrijd in het seizoen ‘96-‘97.
Oei, wat schrok ik van deze beelden. Het was het pre-Adriaanse tijdperk. Willem II had net haar intrek genomen in het Koning Willem II stadion. Het waren troosteloze beelden. Er zaten slechts 7.630 toeschouwers in het stadion. Opvallend waren de vele groene lege stoeltjes, het hek tussen vak B en C en het geroezemoes op de tribune. Ik was, zoals velen in het stadion nu, 20 jaar en fanatiek Willem II supporter. Moest me op school en in mijn omgeving vaak verantwoorden omdat ik Willem II supporter was. Supporter van een saaie en nietszeggende voetbalclub die ook nog eens speelde in een sfeerloze ambiance. Maar voor mij was Willem II mijn club en ging letterlijk door het vuur voor mijn cluppie. Ik trainde in Dongen vol trots in mijn Willem II shirt tussen de Ajax, Feyenoord en NAC shirts en verdedigde op ieder feestje en elke vakantie dat ik Willem II fan was. Het deed me oprecht pijn als we werden weggezet als bioscooppubliek.
Met de komst van Co Adriaanse kwamen de sportieve successen en stroomde het stadion vol. Sportief gezien fantastische tijden en veel supporters die nu nog in het stadion zitten zijn toen aangehaakt. Met de sportieve successen verbeterde ook de sfeer in het stadion, maar het was vaker stil dan kolkend. We kregen de bijnaam ‘Stillem II’ en ‘Stilburg’. In het stadion zaten meer toeschouwers dan gepassioneerde fans. Het avondje NAC werd in de regio weggezet als de sfeer waar je bij moest zijn. Naar Willem II ging je voor het goede voetbal, niet voor de sfeer.
Toch voelde je het tij keren. Met de komst van KingZine veranderde heel langzaam het sentiment en het gevoel. In de beginjaren nog genegeerd door de club, weggestopt op ‘sfeervak N’ en met een kleine groep werd het sfeervoller in het stadion. Uitwedstrijden werden af en toe beter bezocht. Zelfgeregelde bussen vertrokken vanaf het Korvelplein, Transvaalplein en Kromhoutpark naar uitwedstrijden. Langzaam maar zeker ontstond er een steeds grotere groep fanatiekelingen die Willem II durfde uit te dragen.
Jongeren sloten aan en met de wedergeboorte van de Kingside (weghalen hek tussen B en C) ontstond er ‘iets’. Het waren nog geen Boca-juniors taferelen, maar het werd steeds sfeervoller in het stadion. Af en toe kolkte het stadion. De halve finale tegen Ajax in 2005, de promotie en degradatiewedstrijden tegen de Eagles en de derby’s tegen NAC herinner ik me nog goed. Waar de buitenwacht steevast ons bleef wegzetten als Stilburg zag en voelde je het sentiment in de stad veranderen. Naast de Kingside speelde ook de komst van Vak E een belangrijke rol. Gasten die niet 90 minuten lang stonden te zingen en schreeuwen op de tribune maar wel stonden voor hun Willem II. Alle supporters kwamen in die tijd ook samen bij het Laar en daar zat het vaak bomvol voor een wedstrijd. Dat zorgde voor onderlinge verbondenheid. De meesten die daar kwamen zitten nu nog steeds op de tribune. Vaak ook met hun kids.
Na de degradatie zag je pas echt dat de club op supportersgebied in de zero’s reuze stappen had gemaakt. Zelfs in de Jupiler League zaten er gemiddeld meer dan 10.000 man bij thuiswedstrijden. Uitvakken bij Veendam, Telstar, Cambuur zaten bomvol. De Kingside was iedere wedstrijd uitverkocht. De eerste promotie (na het gevecht tegen Den Bosch in de play-offs) kwam eigenlijk te vroeg. Het jaar erna vlogen we kansloos uit de eredivisie. Maar ondanks alle nederlagen bleef de support groeien. Uitvakken bleven vol en na de degradatie kwam de beloning in de vorm van een kampioenschap.
Mijn eerste tastbare prijs als Willem II supporter. Echter de grootste prijs die we samen als supporters hebben bereikt is dat we de afgelopen 23 jaar (na de genoemde AZ wedstrijd in 96-97) Willem II hebben weten om te turnen van een club met bioscooppubliek naar een echte volksclub. Waar andere clubs stil staan blijft Willem II groeien op supportersgebied. In de thuiswedstrijd tegen AZ (halve finale) kwam alles samen. De support, de passie en de liefde spatte van de tribunes af!
De afgelopen weken heb ik gezien hoe achter de schermen supporters van Kingzine, supportersclub, ADA, KS, vak E, Tilburg Tifosi en alle andere supportersgroepen hebben samengewerkt om er op 5 mei een groot feest van te gaan maken. Wat het resultaat zondag ook gaat zijn; ik zal met tranen in mijn ogen om me heen kijken naar al die supporters die al die jaren de club hebben gesupport, naar alle ‘oude’ gasten die al tientallen jaren blijven komen, naar de jongeren die de club met hun hele hart en ziel uitdragen en naar alle kids in hun Willem II shirts die de volgende generatie supporters zijn en die de sfeer nog verder gaan brengen.
Het heeft een paar generaties geduurd, maar Willem II is van het bioscooppubliek van weleer veranderd in een volksclub, waar we vol liefde, passie en trots achter staan.
Geniet (ongeacht het resultaat) van de prachtige sfeer in de finale en haak vanaf de eerste seconde in van vak X tot vak R en van OO tot TT.
Wij zijn Willem II!
John Nr 1.
