‘Ik moet het zelf afdwingen’
Hij had naar eigen zeggen nog geen mediatraining gehad. Toch stond Frenkie de Jong de pers te woord alsof hij al jaren meedraaide in het profvoetbalcircuit. Met een glimlach van oor tot oor, dat wel. Want de nog net zeventienjarige kroonjuweel uit de jeugdopleiding van Willem II kon terugkijken op een prima debuut, een 1-0 overwinning en een heerlijke middag. Terwijl de ouden afscheid namen (Doc Vioen en Tim Cornelisse) diende het jonge talent zich aan.
Vanaf oktober had hij al met het eerste meegetraind. In de 67e minuut tegen ADO Den Haag was het dan zover: Frenkie mocht invallen op het hoogste niveau. Ondanks de geluiden van een vermeende liesblessure. ‘Afgelopen donderdag had ik een knietje op mijn bovenbeen gekregen, een paardenkus. Met mijn lies is niets aan de hand.’ Een snelle blik richting Ere-Zuid en weg was ie. Als een jong veulen het veld in, een mooie voetbalcarrière tegemoet. ‘Ik had nog snel even contact met mijn familie’, keek Frenkie terug op zijn eerste schreden in de Eredivisie. ‘Mijn vader, moeder, vriendin, opa en oma, ze zaten er allemaal.’ Het publiek stond op, in de wetenschap dat hier wel eens voetbalgeschiedenis kon worden geschreven. De eerste balcontacten van Frenkie werden met gejuich begroet. Was hij niet ontzettend zenuwachtig? ‘Het viel reuze mee met de zenuwen. Het publiek ontving me ook goed met zingen en zo. Dat was mooi om te horen en gaf me veel vertrouwen.’
Wat voor het Tilburgse publiek een ‘achterover-leun-wedstrijd’ was geweest, bleek voor de spelers toch nog een hele klus. ‘Het was zeker geen makkie,’ onderkende Frenkie. ‘Vooral het eerste kwartier hadden we het lastig. Daarna vond ik wel dat wij de betere ploeg waren. We hebben verdiend gewonnen.’ Bijna had hij zijn debuut nog bekroond met een loepzuivere assist. Tegen het einde van de wedstrijd etaleerde Frenkie zijn klasse met een prachtige lange bal op Ben Sahar. Het schot van de Israëliër belandde echter in het zijnet. ‘Dat was inderdaad jammer, maar het was ook een moeilijke kans. Ben pakte hem nog best wel goed met links.’ En dan was het in blessuretijd nog even ‘showtime’ toen Frenkie met de bal aan de voet aan het goochelen sloeg aan de zijlijn. ‘We stonden voor en we moesten de bal vasthouden. Laat ik maar eens actie doen, dacht ik.’
Frenkie wordt dinsdag 18 jaar, maar woont nog in Arkel bij zijn moeder. Is hij al op zoek naar een woning in Tilburg? ‘Ik ben er nog niet helemaal over uit, maar ik denk dat ik nog wel even in Arkel blijf wonen’, moest hij bekennen. En als zijn familie aanstaande zomer op vakantie gaat, trekt Frenkie tijdelijk bij oma in. Om te trainen voor het nieuwe seizoen, wanneer Frenkie de echte stap naar de basiself wil maken. Ligt hij op koers? ‘Redelijk, het zal vooral aan mezelf liggen’, klonk het zelfbewust. ‘Ik moet gewoon zorgen dat ik goed train. Ik moet het zelf afdwingen dat ik ga spelen.’
Bron: Willem II
