Hoe is het met… Maceo Rigters?

Tijdens de (hopelijk) laatste thuiswedstrijd van het seizoen, Willem II-Feyenoord van a.s. zondag, komt ook de laatste KingZine-krant van dit seizoen uit. Dit keer is het thema “uitwedstrijden”. Je kunt de krant verkrijgen bij binnenkomst in het stadion, waar hij voorafgaand aan de wedstrijd uit wordt gedeeld door leden van St. KingZine.

Vandaag alvast een voorproefje met een vaste rubriek uit de krant, niet uitwedstrijd gerelateerd, maar toch…

Hoe is het nu met Maceo Rigters
Maceo Rigters is in 1984 geboren in Amsterdam. Als jeugdspeler begon hij bij ZSGOWMS, een fusie van ZSGO en WMS, Zonder Samenspel Geen Overwinning en Wilskracht Maakt Sterk. Onthoud die naam. Daarna voetbalde hij kort nog even bij Neerlandia, waarna hij de overstap maakte naar SC Heerenveen.

Betaald voetbal
Bij SC Heerenveen kwam in 2003 hij in het tweede elftal terecht. In die tijd had hij concurrentie van Gerald Sibon en Georgios Samaras. En alsof dat nog niet genoeg was, waren ze ook nog van plan om Klaas-Jan Huntelaar halen. Maceo speelde slechts twee wedstrijden in het eerste en kwam helaas niet tot scoren. Gezien de heftige concurrentie bij SC Heerenveen, was het dan ook niet zo gek dat Maceo de overstap maakte van de Superfriezen naar de Schapenkoppen. Bij FC Dordrecht kwam hij uit op amateurbasis. Daar wist hij de eerste seizoenshelft in 17 wedstrijden 8 keer te scoren, waarmee hij zich in de kijker speelde bij diverse clubs. Onze grote vrienden uit Breda waren bereid hem in de winterstop een contract voor 4,5 jaar te geven en Maceo ging door z’n knieën. In zijn eerste jaar bij NAC had hij vooral last van blessures. Daarnaast had hij concurrentie van Pierre van Hooijdonk en Johan Vonlanthen. Voor Maceo was er vooral een plek op de bank en soms mocht hij fungeren als invaller. Wel wist hij de bal in 61 wedstrijden 5 maal op doel te richten. Terugkijkend op zijn periode bij NAC geeft Maceo aan dat hij nooit het echte vertrouwen heeft gevoeld. Een echte schijtclub, dus.

Maceo in Oranje
In zijn tijd bij NAC werd Rigters geselecteerd voor Jong Oranje. In 2007. En dat mocht nog nèt, want Maceo was toen 23. Hij werd uitverkoren door Foppe de Haan. Die kreeg waarschijnlijk tranen in z’n ogen van de spits. Tot ieders verbazing speelde Maceo de sterren van de hemel tijdens het EK-21 in 2007. Hij werd topscorer van het toernooi met vier goals in vijf wedstrijden. Z’n absolute hoogtepunt was wel de omhaal in de halve finale tegen Jong Engeland waarmee hij Jong Oranje op de been hield. Na winst via strafschoppen (13-12!) wist Jong Oranje de finale te halen. Ook die wist Jong Oranje met 4-1 van Servië te winnen, inclusief een goal van Maceo en daarmee werd Jong Oranje Europees Kampioen. Door Europese profclubs bleef dat niet onopgemerkt. Zowel Celtic, Glasgow Rangers, Sevilla als Blackburn Rovers toonden interesse in de nu ineens succesvolle spits.

Droomtransfer naar de Premier League
Uiteindelijk ging Maceo richting Blackburn Rovers. Zij waren bereid om maar liefst 1,2 miljoen euro te betalen voor de spits. Hij werd binnengehaald als een “Dutch hero”, maar hij kwam slechts tot twee wedstrijden en scoorde nul keer. Nog in zijn eerste seizoen werd hij uitgeleend aan Norwich City. Daar kwam hij echter ook maar tot twee wedstrijden en nul doelpunten. In het seizoen daarna werd Maceo uitgeleend aan Barnsley. Ook daar had hij geen succes. Zes wedstrijden, nul doelpunten. Na dat seizoen kreeg Maceo te horen dat hij op zoek mocht gaan naar een nieuwe club. Dat lukte echter niet, waarna hij weer terugkeerde bij Blackburn Rovers. Dat seizoen kwam hij slechts tot 18 minuten speeltijd, in de FA Cup. Voor de meeste voetballers geldt dat ze graag op het veld willen staan en willen voetballen, maar dat gold niet voor Maceo. Maargoed, wie wil er nou niet voor zo’n salaris op de bank zitten…

Op naar Tilburg
In het seizoen daarna (2010-2011) werd Maceo uitgeleend aan Willem II. Op de laatste transferdag werd hij toegevoegd aan de selectie. Hij kreeg de lastige taak om de naar FC Utrecht vertrokken Frank Demouge te vervangen. De eerste seizoenshelft speelde Willem II dramatisch. Het evenaarde negatief clubrecord (14 nederlagen op rij op het hoogste niveau) na negatief clubrecord (25 wedstrijden zonder winst op het hoogste niveau). Ook Maceo wist Willem II niet in de juiste richting te krijgen. Hij besloot om het er in de winterstop maar eens goed van te nemen en ging lekker van z’n vakantie genieten. Triple quarter pounder hier, een kilo buffalo wild wings daar. En dat nog even wegspoelen met twee liter cola. Z’n nieuwe lijfspreuk was: ‘liever dik in m’n kist, dan iets lekkers gemist’. Dat hij dan ook een paar kilootjes aankwam, nam hij voor lief. Willem II niet, die verklaarde hem als ‘niet fit’ en besloot om Rigters niet mee te nemen op trainingskamp. Onder supporters werd Maceo al snel gekroond tot ‘Mac Rigters’. Uiteindelijk wist Maceo in 28 wedstrijden 5 goals te maken. Dat was echter niet voldoende om te voorkomen dat Willem II in dat seizoen kansloos degradeerde naar de Jupiler League.

Het tweede buitenlands avontuur
Na zijn seizoen in het rood-wit-blauw ging Maceo in het buitenland op zoek naar een nieuwe club. Het Russische Spartak Nalchik en Aberdeen toonden interesse. Maar uiteindelijk ging Maceo Down Under. Hij wilde aan de slag in Nieuw-Zeeland bij Wellington Phoenix, maar beide partijen kwamen financieel niet tot overeenstemming. Maceo tekende wel een contract in Australië, bij Gold Coast United, een club die uitkomst op het hoogste niveau op het continent. Daar kwam hij in 22 wedstrijden tot 4 goals. Daarna bleef het twee seizoenen stil rondom de spits.

Terug naar het oude nest
In aanloop van het seizoen 2014-2015 informeerde hij bij ZSGOWMS. Kent u die naam nog? Juist. De club waar hij zijn carrière ook begon. De club was enthousiast, maar Maceo moest natuurlijk nog wel even fit worden. En dat kostte even wat tijd. Op z’n 30e maakte Maceo z’n rentree bij ZSGOWMS in de derde klasse. De club heeft trouwens een prijs gewonnen voor meest ongezonde sportkantine van Nederland. Wekelijks trakteert Mac Rigters zichzelf na de wedstrijd op een mexicano en een friet saté, een lihanboutje en een kaassoufflé. Naar verluidt is hij al 21 keer uit z’n broekje gescheurd. Misschien kan hij beter op doel gaan staan, dan houdt ie in ieder geval nog iets tegen.