Het Willem II verhaal van… Frans Ooms
We hebben weer een nieuwe rubriek bedacht: het Willem II verhaal van. In deze rubriek vragen wij Willem II supporters met vaste vragen naar hun Willem II verhaal. Gelukkig hebben we weer een paar ingezonden verhalen ontvangen zodat we weer even door kunnen. Wil jij ook jouw Willem II verhaal of dat van iemand anders delen? Klik dan hier om te lezen hoe je dat kan doen. In samenwerking met Logistic Force zullen wij 5 uitshirts verloten onder de inzendingen.
Vandaag het Willem II verhaal van Frans Ooms. Frans is 53 jaar, geboren en getogen in Tilburg en zit in vak F.
Hoe ben je ooit bij Willem II terecht gekomen?
In het seizoen ‘78-‘79 met ons Pa mee naar het voetbal, die was al wat ouder (van 1924) en had dus de vele hoogtepunten uit de jaren ’50 meegemaakt. Pas jaren later besef je wat voor enorme indruk dat gemaakt heeft op die generatie, relatief gezien zo kort na de oorlog. Door drukke werkzaamheden ging hij niet meer elke thuiswedstrijd kijken, maar dat seizoen gingen we dus weer regelmatig en mocht ik mee als 12-jarig manneke. Van kleins af aan altijd een echter voetballiefhebber in het algemeen geweest (terwijl ik zelf altijd op hockey zat), supporter van Willem II was logisch als echte Tilburger.
Hoe lang ben je al bij Willem II?
Vanaf het seizoen ‘78-’79 dus. Wij stonden altijd in het vak waar nu het uitvak is, daar stonden de thuis- en uitsupporters gewoon tussen elkaar. Er stonden mensen van alle rangen en standen, werd veel geroepen en gescholden, maakte altijd veel indruk op mij als kleine tiener.
Mijn vader was kaal en tijdens een wedstrijd tegen (toen nog) FC den Haag maakte ie een opmerking over vermeend buitenspel, schreeuwde een Den Haag supporter in onvervalst Haags accent: “Hé badmuts, je weet er helemaal niets van!”, dat kon gewoon zonder matten! Of een wat oudere, keurige man, die toch af en toe uit de bocht vloog tegen de grensrechter: “Hé grens, vlagde gij alleen mar op Koniginnedag!”
Wat is de reden dat je voor Willem II hebt gekozen?
Als echte Tilburger was dit normaal, ook door de verhalen van vroeger van Pa, die had mooie verhalen over de jaren ’50 generatie, dat Jan van Roessel op de kermis verleid werd om in de bokstent te vechten en dan natuurlijk won, als grote, stevige gast. Of dit waar is weet ik niet, maar het blijft wel hangen!
Het is zeker leuk om naar grote wedstrijden te gaan, bv. via kenissen naar Ajax, PSV of Oranje. Maar er gaat niets boven lekker op het fietsje naar WII, biertje met bekenden en genieten van onze sfeer.
Wat zijn jouw hoogte- en dieptepunten bij Willem II?
Dat zijn er vele, de dieptepunten horen erbij als je supporter bent van een clubke als Willem II, maar de euforie van hoogtepunten overheerst.
De promotie tegen Telstar in ’79, de eerste wedstrijden daarna in de Eredivisie in een volledig uitverkocht stadion, de Champions league. Toen de tonen van de CL hymne door het stadion schalden, besef je, dit maken we nooit meer mee. De wedstrijd tegen Sparta Praag, binnen 30 seconden de 1-0, maar uiteindelijk met 3-4 eraf door een dubieuze penalty, iedereen liep verdoofd naar huis. Maar ook de sneeuwwedstrijd tegen Groningen, de sfeer die er toen hing.
De eerste keer met mijn dochter, de promotie tegen FC Den Bosch, heerlijk weer, volle bak, ze heeft het er nog over dat ik van de zenuwen een halve bak koffie over haar witte broek liet vallen. En zeker de laatste “uitwedstrijd” tegen Ajax, met de jongste dochter samen op een waterkoude, maar volle Kingside, enorme saamhorigheid tussen alle supporters van elke rang en stand. Ik hoor me van te voren nog zeggen tegen haar: “Laten we toch maar even gaan, als we met rust met 3-0 achterstaan, zijn we ook zo weer thuis.”
En natuurlijk alle thuisoverwinningen tegen NAC!
Wat is een leuke anekdote over jou als Willem II supporter?
Alle praat op de tribune, in onvervaslt Tilburgs. Welke het altijd goed doet bij de borrel: al weer een jaar of tien geleden, een laatste thuiswedstrijd voor de kerst, op elke stoel ligt zo’n rode kerstmuts. Naast mij zat al jaren een kale supporter, gladgeschoren als een biljartbal. Het was best koud, dus vrijwel iederen heeft die kerstmuts op, behalve hij. Vraagt er iemand aan ‘m: “Hé, hedde gij gin muts?” Zegt ie: “Jawel, die zit thuis op de bank, maar die mag nie mee!”
