Het Willem II verhaal van… Dirruk
We hebben weer een nieuwe rubriek bedacht: het Willem II verhaal van. In deze rubriek vragen wij Willem II supporters met vaste vragen naar hun Willem II verhaal. Vandaag weer een lid van de Tilbo.com redactie, Wil jij ook jouw Willem II verhaal delen? Klik dan hier om te lezen hoe je dat kan doen.
In deze editie van de rubriek lees je het Willem II verhaal van Dirruk.
Hoe ben je ooit bij Willem II terecht gekomen?
Als kleine jongen van zes jaar ging ik met mijn vader mee naar het gemeentelijk sportpark voor de wedstrijd Willem ll – Veendam. Ik mocht in vak G – H ( destijds gelegen naast de Eretribune ) op het muurtje zitten om de wedstrijd te bekijken. Willem ll won de wedstrijd met ruime cijfers en vanaf die dag was ik verliefd op het rood, wit en blauw en twee weken later liep ik trots met mijn eerste seizoenkaart opnieuw het gemeentelijk sportpark binnen en was het plekje op het muurtje een aantal jaren mijn vaste stek.
Hoe lang ben je al bij Willem II?
Zoals gezegd vanaf mijn zesde jaar, dus dat is nu dus ruim 45 jaar. Ik miste de eerste jaren geen thuiswedstrijd van ons cluppie, want ik was inmiddels een fanatiek supporter, maar mijn vader was nog veel fanatieker en die miste geen wedstrijd. Vakanties werden zo geboekt dat we nooit weg waren als Willem ll moest voetballen, feestjes werden afgestemd op de wedstrijden en dagjes uit met de familie waren bespreekbaar als Willem ll niet hoefde te spelen. Ruim 10 jaar bezocht ik dus alle wedstrijden met mijn vader en toen ben ik verhuisd naar de King Side op vak B ( onder het scorebord ), waar ik elke wedstrijd aanwezig was met een stel vrienden van school en die ik bij Willem ll had leren kennen. Toen het nieuwe stadion klaar was een uitstapje gemaakt naar vak H, na twee seizoenen teruggekeerd naar ABC, en sinds een jaar of 10 op vak E. Helaas wel gedwongen een aantal wedstrijden moeten missen, maar ik denk dat ik inmiddels meer dan 1000 wedstrijden van ons cluppie heb gezien.
Wat is de reden dat je voor Willem II gekozen hebt/op Willem II verliefd geworden bent?
De reden dat ik voor Willem ll heb gekozen is omdat het met de paplepel is ingegoten. En als je eenmaal verliefd bent op een club laat het je nooit meer los. Er is een gezegde dat wat mij betreft klopt. Je kunt je vriendin of vrouw inwisselen, je kunt van geloof veranderen, je kunt van baan, huis, auto wisselen maar je wisselt nooit van club. Als je eenmaal fan bent van een club, is het jouw club en die pakt niemand je ooit nog af.
Wat zijn jouw hoogte- en dieptepunten bij Willem II?
Hoogtepunten zijn er genoeg om op te noemen. Kampioenschappen, promoties, bekerwedstrijden, Champions League en Europa League wedstrijden en de bijbehorende tripjes zijn voor elke supporter, dus ook voor mij hoogtepunten maar ik vind nog een aantal andere zaken belangrijker dan winnen op het veld. Ik ben blij dat ik, op bescheiden wijze, bij heb mogen dragen aan de saamhorigheid onder de supporters met betrekking tot supporterszaken zoals busreizen, contact met spelers en staf en contacten met de club. Op het moment dat het slecht ging met de club, zijn de verschillende supportersgroeperingen bij elkaar gekomen, hebben de actie RED Willem ll opgezet, en is het SCW opgericht. De afgevaardigden in de Clubraad hebben toen veel ondankbaar werk verricht en werden door veel mensen binnen de club als onruststokers weggezet, maar achteraf hebben ze mede de basis gelegd voor hoe de club er vandaag de dag voorstaat, zowel op het veld als op de tribunes. Een ander hoogtepunt vond ik de actie van de supporters om v.d. Looi weg te krijgen bij onze club. Met de persoon v.d. Looi was niks mis, maar zijn manier van werken en zijn denkwijze over het spelletje pasten gewoon niet bij onze club. Achteraf is het makkelijk praten maar dit heeft een ommekeer teweeg gebracht waar we vandaag de dag de vruchten van plukken. Daarom is voor mij de wedstrijd Willem ll – PSV een hoogtepunt omdat die 5-0 symbolisch waren, en een tijdperk afsloten.
Persoonlijk ben ik trots op het Jan van Roessel Standbeeld dat tegenwoordig prominent op de parkeerplaats staat. Ik had mijn vader en opa vaak over Jan van Roessel horen praten, maar kende hem alleen van de verhalen en foto’s. Toen Jan van Roessel overleden was, ben ik namens het SCW naar de uitvaartdienst geweest en ik weet nog dat ik daar op een van de achterste rijen zat, en me verwonderde dat er zoveel Willem ll prominenten waren. Tijdens de dienst raakte ik gefascineerd door de verhalen over Jan van Roessel, zijn clubliefde ( ondanks zijn Longa tijd ) en hoe de mensen over hem spraken. Op dat moment dacht ik, deze man verdiend een standbeeld, hij is niet voor niks speler van de eeuw geworden. Dezelfde avond de leden van het SCW benaderd en samen een werkgroep opgesteld om ervoor te zorgen dat er geld kwam voor een standbeeld. Met horten en stoten is het gelukt om dit geld bij elkaar te krijgen en staat “onze Jan” tegenwoordig trots in het verlengde van de middenlijn.
Dieptepunten zijn er eigenlijk weinig want zoals Roem en Glorie op het spandoek en de stickers heeft staan, “EVEN THE BAD TIMES ARE GOOD”. We zijn Willem ll en dan weet je dat je niet elke wedstrijd wint. Maar wat voor mij in deze situaties dan weer hoogtepunten zijn, dat zijn wedstrijden dat we met 100% inzet verloren maar de supporters tijdens en na de wedstrijd de spelers bleven steunen. Absoluut hoogtepunt op dit gebied was voor mij de wedstrijd Willem ll – AZ, We waren gedegradeerd maar na de wedstrijd bedankten de spelers de supporters met een spandoek en kregen de spelers een staande ovatie. Op zo’n moment weet je dat we als club uniek zijn. Diezelfde avond bij Studio Sport geen huilende supporters op de tribune maar feestvierende Willem ll-ers die massaal zongen dat we volgend jaar kampioen gingen worden. Aanvoerder van AZ die gevraagd wordt wat ie van de sfeer vindt en zegt dat ie jaloers is op Willem ll en hun supporters. “Als ze al feest vieren als ze gedegradeerd zijn, wat gebeurd er dan als ze kampioen worden”. En dat hebben we jaren later gezien met de halve finale voor de KNVB beker, waar we na penalty’s van AZ wonnen.
Daar hoort ook nog een hoogtepunt bij want de spelersbus die over de Heuvel reed voor de wedstrijd, toegejuicht door duizenden Willem ll supporters waren voor mij persoonlijk mooier dan de huldigingen op de Heuvel, en dat terwijl ik bij de laatste huldiging toch met Boymans en Messaoud op het podium heb mogen optreden.
Wat ik wel een dieptepunt vond, was de periode dat de club geleid werd door mensen die niet het beste voor hadden met de club maar vooral voor eigen eer en glorie op het pluche zaten. Jarenlang strijd gevoerd om deze personen te wijzen op hun verantwoordelijkheden en door veel van deze mensen werden we weggezet als leugenaars. Toen hun ware aard naar buiten kwam zijn ze allemaal via de zijdeur vertrokken maar tot op de dag van vandaag weten veel supporters niet wat zich allemaal achter de schermen heeft afgespeeld.
Wat is een leuke anekdote over jou als Willem II supporter?
Zoals John nr. 1 eerder in zijn stukje ook al aangaf zijn dat er eigenlijk zoveel dat we daar een boek over kunnen schrijven, en wie weet gebeurd dat ook ooit nog wel eens een keer. Uit de vele verhalen heb ik er drie uitgezocht waar ik zelf goede herinneringen aan heb.
De eerste gaat over Willem ll boegbeeld Jan Vioen. Voor het Jan van Roessel standbeeld actie was geld nodig en een van de dingen die we met de actiegroep hadden verzonnen, was de grote hit 24 rozen van Doc Vioen uitbrengen op CD. Doc benaderd, studio geregeld, achtergrondkoor met Raymond Vissers, John Feskens, Donnie de Groot, Henri van Amelsfort en enkele supporters geregeld , Kingo geregeld, DJ Coenio geregeld, clubfotograaf Toine Damen geregeld en daar stonden we op de heetste dag van het jaar in een bloedhete studio. Maar geen Jan Vioen te bekennen, totdat de telefoon ging. Jan was gearriveerd maar zei door de telefoon, “Dirruk, heb je even want we moeten nog even iets overleggen”. Ik naar Jan Vioen gelopen en toen zei hij de legendarische woorden, “Dirruk, ik heb altijd geroepen dat dit mijn song is en ik nog hele dozen singles op zolder heb staan maar dat klopt niet. Ik heb het nummer niet op single uitgebracht en het nummer is ook niet van mij”. Het nummer toch opgenomen en achteraf toestemming gevraagd aan de schrijver van het nummer, die helemaal geen problemen had met onze actie. We hebben 1000 CD’s laten maken die verkocht zijn voor het goede doel en bij het afscheid van Doc Vioen hebben we de niet verkochte CD’s als cadeau aan hem gegeven. Zoek je dus ooit nog een CD van Doc Vioen, je weer waar je er een kan halen. Tijdens die dag ook nog ontzettend gelachen want de opnames met zangers als Henri van Amelsfort, John Feskens, Raymond Vissers, aangevuld met enkele supporters moest nogal bijgeschaafd worden en zoals gezegd was het daarbinnen met minimaal 45 graden vrij warm. Houdt dit even in gedachte bij het verhaal van Barrie Kwats, die deze dag in het Kingo pak was gehesen voor de foto’s met DJ Coenio en Doc V. voor de cover van de CD. Deze foto’s werden voor de opnames al gemaakt maar we hadden vertelt dat de foto’s waren mislukt en we het na de opnames nogmaals zouden doen. Barry heeft meer dan 3 uur in dat bloedhete pak rondgelopen, en eigenlijk meer gezwommen want hij was klets, maar dan ook kletsnat. Toen we na de opnames vertelden dat de foto’s toch gelukt waren en hij dat pak uit mocht trekken, had je z’n gezicht moeten zien.
De tweede anekdote gaat over een Awayday naar Dordrecht van een paar seizoenen geleden. We waren met 2 bussen ( vak E en KS 79 ) aanwezig in het uitverkochte uit vak. Via een betrouwbare bron hadden we te horen gekregen dat er deze wedstrijd een grondige fouillering zou plaatsvinden, omdat de Willem ll supporters bekend zouden staan om het veelvuldig afsteken van vuurwerk in uitvakken. Hiervoor hadden ze ook een explosievenhond ingeschakeld om niets aan het toeval over te laten. Op de heenweg in de bus ging er een zak met kruit rond, met het verzoek om allemaal iets op je broekspijpen of schoenen te wrijven. Stappen er in Dordrecht 100 man uit die zich mengen tussen de andere supporters in de rij om het uit vak te betreden. En het was waar, een getrainde explosieven hond stond ons op te wachten en ging alle supporters een voor een langs. Natuurlijk ging hij al snel zitten naast een inzittende uit een van onze bussen. Deze supporter werd uit de rij gehaald en van top tot teen onderzocht, maar zonder resultaat. Ondertussen stonden de volgende supporters al te wachten voor dezelfde grondige inspectie, want de hond had inmiddels meerdere “verdachten” aangewezen. Stuk voor stuk werden zo grondig gefouilleerd met steeds dezelfde uitslag. Geen verdachte artikelen in hun bezit. De hond bleef vrolijk verdachten aanwijzen maar zonder dat er iets gevonden werd en er werd van hogerhand besloten om te stoppen met deze manier van opsporen, want de hond had schijnbaar zijn dag niet. Ik zie de teleurgestelde hondenbegeleider nog lopen toen hij zwaar teleurgesteld met zijn hond naar de auto vertrok. Voordat ik als een van de laatste naar binnen ging heb ik hem nog maar even vertelt dat het niet aan zijn hond lag. Toen ik het uit vak binnenkwam, kwamen de spelers net het veld op, begeleid met applaus vanaf het uit vak en twee fakkels als ondersteuning.
Als laatste een Awayday naar Breda. Onze oud- trainer Robert Maaskant was daar nu trainer en we wilden het weerzien met hem opvrolijken met een mooi spandoek waarin we hem nogmaals wilden bedanken voor zijn periode in Tilburg. Natuurlijk mocht dit niet van Willem ll, omdat men dacht dat men dan aanstoot zou nemen aan het spandoek en de gemoederen, die in de derby toch altijd al verhit waren, misschien zouden escaleren. We mochten dus uiteindelijk een goedgekeurd spandoek meenemen met de door beide clubs goedgekeurde tekst, KROONPRINS BLIJKT KIKKER. Terwijl de wedstrijd al een tijdje bezig was, was het spandoek nergens te bekennen. Wel waren er een paar mensen verdacht zenuwachtig en werd er links en rechts wat geregeld. Tot het moment dat het spandoek opgehangen werd en het voor iedereen duidelijk was, wat er bekokstoofd was. Er was een extra spandoek gemaakt met de tekst FL, en tijdens de wedstrijd waren enkele supporters actief aan het knutselen geweest en hadden met naald en draad van 2 spandoeken, een spandoek gemaakt. De tekst op het spandoek werd zichtbaar in heel het stadion en was zelfs op TV te zien. Het gezicht van Edo maar ook van de Bredase stewards was goud toen ze het doek lazen met de tekst, “KROONPRINS BLIJKT FLIKKER”.
