Heerkens blijft strijdbaar

Kort na het laatste fluitsignaal van de wedstrijd tegen Feyenoord stortten de meeste spelers van Willem II aangeslagen ter aarde. Door de even pijnlijke als onnodige 0-1 nederlaag hebben de Tricolores rechtstreekse handhaving niet meer in eigen hand. De play-offs komen nu wel heel dichtbij. Freek Heerkens liep met zijn armen achter zijn hoofd teleurgesteld over het veld. Een dag later baalt de vaak als ‘ideale twaalfde man’ omschreven verdediger uit Heeswijk-Dinther nog steeds als een stekker. Tegelijkertijd klinkt hij strijdbaar: ‘We gaan zondag tegen Roda JC gewoon voor de drie punten’.

Zuur
Dat beeld van een foeterende Freek Heerkens. Het bood een fascinerend kijkje in de ziel van een gedreven sportman die tot in het diepst van zijn vezels de teleurstelling van de nederlaag voelde. ‘Ik weet niet meer wat ik precies riep op dat moment’, blikt Freek terug. ‘Iets in de trant van: ze schieten maar één keer op goal en toch verliezen we hier. Verder gaven we nauwelijks een kans weg en speelden we in mijn ogen een redelijke wedstrijd. Zonder zelf veel kansen af te dwingen. Maar toch: gezien het spelbeeld had er meer ingezeten. Daarom is dit verlies heel zuur.”

Boetekleed
Bekerwinnaar Feyenoord kwam inderdaad goedkoop aan de 0-1 zege. De normaal zo betrouwbare Kostas Lamprou liet een houdbaar afstandsschot van Anass Achahbar door zijn vingers glippen. Hoewel de Griekse doelman het boetekleed nadrukkelijk aantrok, vindt Freek dat het verlies tegen de Rotterdammers niet alleen aan Lamprou te wijten is: ‘We verliezen als team. Kostas is dit seizoen al vaak belangrijk geweest voor de ploeg  met knappe reddingen. Het siert hem dat hij zich die goal zo aantrok. Hij is een emotionele jongen en een echte prof. Zondag in Kerkrade staat hij er weer gewoon. Daar ben ik van overtuigd. Het is nu zaak om niet te lang in de teleurstelling te blijven hangen en vooral vooruit te kijken.’

Kritisch
Freek is kritisch over zijn eigen optreden tegen de Rotterdammers. ‘Mijn taak was om als controlerende middenvelder het aanvalsspel van Feyenoord te ontregelen. Dat lukte aardig. Voetballend gezien had ik meer kunnen brengen. Die gele kaart? Ik moest aan de noodrem trekken omdat er een gevaarlijke situatie dreigde te ontstaan. En ik was inderdaad te laat met mijn tackle.’

Heel erg strijdbaar
Dat hij vaak het etiket ideale twaalfde man krijgt opgeplakt, knaagt wel aan Freek. ‘Uiteraard ben ik liever basisspeler op één plaats in het elftal dan nummer twee op meerdere posities. Het is niet anders. Als het team mij nodigt heeft, moet ik er gewoon staan. Het gaat zeker in deze moeilijke fase niet om mijn individueel belang, maar om dat van Willem II. Ik ben in Tilburg helemaal op mijn plek. Ik voel me echt verbonden met de club. De sfeer is natuurlijk altijd beter als er veel gewonnen wordt. Ik kan de supporters echter verzekeren dat we heel erg strijdbaar zijn. Aan de nacompetitie denken we nog helemaal niet. Het is heel vervelend dat we nu afhankelijk zijn van Excelsior. Maar zondag gaan we in Kerkrade gewoon keihard vechten voor de drie punten. Hopelijk is dat genoeg om in de eredivisie te blijven. Zolang we kans hebben op rechtstreekse handhaving gaan we ervoor.’