De awayday: Veendam 2011
Het is weer bijna zomerstop, een periode waarin er weinig rondom Willem II te melden is. Om deze saaie periode door te komen hebben we net als vorig jaar (het Willem II verhaal van) een nieuwe rubriek bedacht, de awayday. In deze rubriek blikken we terug op legendarische uitwedstrijden. En dan met name legendarisch door de verhalen rondom de wedstrijd. De uitwedstrijd tegen Ajax in 2019 was legendarisch maar hoort dus niet thuis in deze rubriek. Het idee voor deze rubriek kwam na de matchday@home waarbij onze voorzitter de vraag kreeg wat voor hem de mooiste uitwedstrijd ooit was. Zijn antwoord was Veendam uit, en met het verhaal van Frank van die wedstrijd trappen we deze rubriek dan ook af. Heb jij ook een legendarisch verhaal rondom een uitwedstrijd mail dit dan naar info@tilbo.com en wellicht komt ook dit verhaal online. Heb je nog iets toe te voegen rondom deze uitwedstrijd laat dat dan vooral weten in de comments.
Het is 5 augustus 2011. Willem II is het seizoen daarvoor voor het eerst sinds lange tijd gedegradeerd naar de eerste divisie. Voor veel supporters waaronder mijzelf is het de eerste keer dat ze bewust meemaken dat Willem II niet op het hoogste niveau speelt. Al snel hebben we met een groep vrienden afgesproken dat we sowieso de eerste uitwedstrijd gaan, welke dat ook is. Als het speelschema bekend gemaakt wordt blijkt dat Willem II start met een uitwedstrijd bij Veendam. Meer eerste divisie dan dat gaat het niet worden. Omdat wedstrijden in de eerste divisie op vrijdag gespeeld worden is vrij vragen voor deze vrijdag het eerste wat we doen. Kaarten zal wel geen probleem zijn want wie gaat er nu mee naar Veendam uit?
Al snel blijkt dat er meer mensen gaan dan wij hadden ingeschat. Willem II krijgt het gelukkig voor elkaar om de hele korte zijde tot zijn beschikking te krijgen waardoor iedereen mee kan. In de bus naar Veendam zien we de ene na de andere auto met Willem II sjaal of vlag voorbij komen, de stemming wordt daardoor beter en beter. De eerste verhalen van Willem II supporters die in Veendam op het terras zitten komen inmiddels bij ons binnen en we krijgen meer en meer zin in de wedstrijd. In Zwolle stoppen we om wat te eten waarna we snel weer doorrijden naar Veendam. Als we aankomen bij de Lange Leegte blijkt dat de eerste divisie echt wat anders is dan de eredivisie. De aankomst bij het uitvak voelt meer als de aankomst bij een amateurclub dan bij een profclub. We moeten langs een ouderwets kassahokje en komen dan op het terrein achter de tribune. Dit terrein bestaat voornamelijk uit een trainingsveldje, wat WC’s en een klein hokje voor de catering.
Het zonnetje schijnt, de temperatuur is behaaglijk, er zijn flink wat biertjes genuttigd op de heenreis en iedereen heeft op dat moment heel veel vertrouwen in het nieuwe seizoen, we zullen die eerste divisie wel eens laten zien wie wij zijn. De start van de ploeg van nieuwe trainer Jurgen Streppel is een droomstart, al in de 1e minuut scoort dé nie, dé wel, Danny Schreurs de 0-1 en binnen negen minuten prikt Robbie Haemhouts de 0-2 binnen. Het is voor het meegereisde publiek duidelijk dat we kampioen gaan worden dat jaar en dat wordt dan ook maar meteen gezongen. De sfeer zit er die avond sowieso goed in, in mijn herinnering Vanaf die 9e minuut wordt het echter wel minder, kampioen zouden we dat jaar ook niet worden. Maar 0-2 is nog wel de ruststand.
In die rust gebeurt iets wat me voor altijd bijgebleven is, iemand trapt een bal het uitvak in en de persoon die hem vangt is zo slim deze niet terug te gooien maar mee te nemen naar het trainingsveldje achter het uitvak. Daar ontstaat al snel een wedstrijd van 24 man tegen 24 man. Hoe die teams ontstaan zijn weet ik echt niet meer maar er wordt fanatiek gestreden voor iedere bal. Scoren is bijna onmogelijk en wanneer ik de bal achterin mijn voeten krijg twijfel ik dan ook geen moment. Sneller dan het licht wissel ik van team en scoor ik in de goal die ik daarvoor nog aan het verdedigen was. Het is denk ik de luidst toegejuichte goal uit mijn voetbalcarrière en ik eindig onderop een hoopje van een man of 20. Vertwijfeld vraagt een (voormalig) teamgenoot enkele seconden later of ik niet in de verkeerde goal gescoord heb en met een grote glimlach moet ik toegeven dat dat absoluut het geval was. We zijn de tijd helemaal vergeten want inmiddels blijkt de tweede helft alweer begonnen te zijn.
In de tweede helft komt Veendam op 1-2, ondanks de goede start wordt het ook in de eerste divisie toch weer billenknijpen. Ik begin inmiddels ook wel weer honger te krijgen maar dat kleine catering hokje is duidelijk niet voldoende uitgerust voor een korte zijde vol hongerige supporters. Dat vinden ook de mannen van Tilburg Tifosi, hoe ze het voor elkaar gekregen hebben weet ik nog steeds niet maar opeens begint het in het uitvak te ruiken naar BBQ. De mannen hebben een wegwerp BBQ en een doos bevroren frikandellen en hamburgers het uitvak mee opgenomen. De stewards vinden het enige tijd goed tot er wat bevroren frikandellen op het veld belanden. Op het veld scoort Donny de Groot de 1-3 waarmee Willem II de wedstrijd wint. In de laatste minuten van de wedstrijd is het daarom feest in het uitvak. De Willem II supporters hangen in de hekken om deze eerste overwinning te vieren.
Van de terugweg weet ik niet veel meer, waarschijnlijk een terugkerend patroon in de verhalen van legendarische uitwedstrijden. Wel weet ik nog goed dat het voor het instappen in de bussen flink feest was. Een van de bussen was een partybus die de boxen open gooide waarna een mooi feest ontstond. Het enige wat ik me van de daadwerkelijke terugreis zelf nog kan herinneren is dat er twee kleine mannen waren die volgens mij een fortuin verdiend hebben met blikjes halen voor de mensen in de bus. Bij iedere bestelling kregen ze weer een euro of meer in hun handen geduwd voor de moeite. Deze twee kleine mannetjes, Bas en Willem zijn inmiddels niet zo klein meer. Dat dit voor hun ook een legendarische avond was is nog lange tijd gebleken. Elke keer als we ze weer bij Willem II tegenkwamen noemden ze, met een grote glimlach op hun gezicht, mijn niet bier drinkende vriend weer ‘Fanta boy’.
Hoewel we dat jaar geen kampioen werden blijft dit wel een van de mooiste uitwedstrijden ooit. Het was het begin van een jaar vol met volle uitvakken. Het begin van een trend waarbij steeds meer supporters meegingen naar uitwedstrijden. De tijd van 60 man in Groningen of 130 man in Roosendaal waren verleden tijd. Vanaf dit moment waren de uitvakken van Willem II vol. Daarom en vanwege de hierboven beschreven bijzondere momenten zal ik deze wedstrijd nooit meer vergeten. Heb jij nog iets toe te voegen aan dit verhaal laat het hieronder weten in de comments.
