Analyse: De tactische keuzes van van de Looi

Het seizoen is inmiddels 4 wedstrijden onderweg en de Tricolores staan zonder punten onderaan in de Eredivisie. Aanstaande zaterdag gaat Willem II op bezoek bij Roda JC dat ook nog zonder punten is.

De grote vraag is welke tactische variant trainer Erwin van de Looi deze keer uit de hoge hoed haalt. De trainer die vorig seizoen met zijn wissels een aantal keer een gelukkige hand had, blinkt tot op heden niet uit in de juiste tactische keuzes.

Waar Willem II in de eerste wedstrijd van het seizoen nog ouderwets 4-3-3 speelde, switchte de trainer tijdens de drie opvolgende wedstrijden steeds van systeem. Zowel voor als tijdens de wedstrijden tegen Utrecht, Feyenoord en ADO paste van de Looi zijn systeem steeds aan. Aanpassingen die niet gelukkig uitpakte en waarbij je moet afvragen of een jong en nieuw team niet beter gebaat is bij vastigheid.

Tegen Utrecht begon Van de Looi in een 4-3-3 formatie en kwamen de centrale verdedigers van Willem II steeds in een 1-tegen-1 situatie terecht. Zoals gebruikelijk speelde Utrecht met twee diepe spitsen en een zwervende nummer 10 (Labyad). Willem II werd twee keer centraal verrast en binnen 7 minuten was de wedstrijd gespeeld. Al snel ging Willem II 5-3-2 spelen en kreeg men meer controle over de wedstrijd.

Daardoor besloot van de Looi ook tegen Feyenoord in een 5-3-2 formatie te starten. Een keuze die compleet verkeerd uitpakte omdat de backs Diks en Haps vrij spel op de flanken kregen. Zij kwamen in samenwerking met de buitenspelers van Feyenoord steeds in een man meer situatie terecht en konden de ene naar de andere voorzet afleveren. Bij rust was de wedstrijd gespeeld. Na rust zakte Willem II volledig terug op eigen helft en werd de schade beperkt.

Tegen ADO dat puntloos naar Tilburg kwam, werd wederom in de 5-3-2 variant gestart. Dat hoeft niet per definitie een verdedigende variant te zijn, maar Willem II zakte volledig in op eigen helft. Daardoor konden de voetballend zwakke verdedigers Beugelsdijk en Kanon wandelend de opbouw verzorgen. Er was geen enkele druk naar voren van Willem II en daardoor ontstond een slaapverwekkend partijtje voetbal, waarin een enorme blunder van Lewis de wedstrijd voor het zwakke ADO openbrak. Van de Looi bleef tot de zestigste minuut vasthouden aan deze speelwijze. Pas daarna schakelde hij terug naar 4-3-3 en werd er met de druk naar voren gespeeld. ADO wankelde en de 1-1 van Sol was terecht. Willem II leek in de 4-3-3 formatie door te pakken maar slap uitverdedigen van Lachman en zwak ingrijpen van der Linden kostte Willem II de kop.

Resultaat is niet alleen een ploeg zonder punten maar vooral ook een ploeg zonder automatismen en vertrouwen. Van de Looi zal een vast systeem, speelwijze en basisteam moeten gaan kiezen waarmee hij deze jonge groep houvast en vertrouwen moet geven.

Willem II moet uitgaan van eigen kracht en vooruit druk geven. Daarbij zou gezien de hoeveelheid buitenspelers 4-3-3 met pressing naar voren het uitgangspunt moeten zijn. Daarvoor komt het Tilburgse publiek  naar het stadion.

Zeker tegen een ploeg als Roda die ook niet van vertrouwen overloopt is spelen om te winnen het uitgangspunt. Daarbij liggen de kansen tegen de zwakke backs van Roda. Opstellen van buitenspelers is dan ook een must.

Wat vind jij?  Moet van de Looi vasthouden aan 5-3-2 of terugpakken naar 4-3-3?

Tip:

Wellenreuther

Heerkens Peters van der Linden Tsimikas

Rienstra Chirivella

Crowley

Azzaoui.                Sol.                      Croux